تدبردرآیات قران باعث نزول ملائک و ریزش درکِ آگاهی ازعوالم غیب وبازشدن درهای رحمت الهی می شود«بر شما باد عمل کردن به قرآن که ریسمان محکم الهی و نور آشکار و درمانی سودمند است که تشنگی را فرونشاند، نگه دارنده کسی است که به آن تمسک جوید و نجات دهنده آن کسی است که به آن چنگ آویزد، کجی ندارد تا راست شود و گرایش به باطل ندارد تا از آن بازگرداننده شود، و تکرار و شنیدن پیاپی آیات، کهنه اش نمی سازد و گوش از شنیدن آن خسته نشود. کسی که با قرآن سخن بگوید راست گفته و هر کس که به آن عمل کند پیشتاز است (نهج البلاغه خطبه 156)هرکس به تدّبر قرآن عادت کندوبه این حبل متین الهی چنگ زند، خیر از شر، هدایت از ضلالت و عزت از ذلت را تشخیص می دهد و از الطاف پروردگاری بهره مندگشته به خوشبختی دو جهان نائل آید . ما هنوز از قرآن خیلی دوریم. دلهای ما باید قرآنی بشود. جان ما باید با قرآن انس بگیرد. اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم، معارف قرآن در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم، زندگی ما و جامعه ما قرآنی خواهد شد وقتی ما باقران اُنس بگیریم ودرقران تدبر کنیم بین ما وشیطان وشیطانیان حجابی قرارداده می شود تا کسانی که به آخرت ایمان ندارند سرراه ما قرار نگیرند وپرده جهالت ما برداشته می شود؛ یک چشمه از چشمه های نورانیت در دل ما جاری می شود. انس با قرآن ، درک قرآن، تدبر در قرآن تنهاراه لقاالله ولقاآخرت ووصال یار وعاقبت بخیری است زیرا تدبر در آیات قران درهای روزی زمینی وآسمانی را باز می کند